Op de webiste van oogheelkunde.be kan je de nieuwe foto’s terugvinden onder ‘In Beeld’ van de oogkliniek Okulus.
Oogarts Marnix Claeys uit Kortrijk is terug uit Libanon. Hij bleef er met studenten geneeskunde van de Kortrijkse universiteit Kulak. Het was de eerste keer sinds corona dat de hulpmissie kon doorgaan.
Kris Vanhee
Dinsdag 4 oktober 2022 om 3.25 uur
Oogarts Claeys deed met de vzw See and Smile al de Filipijnen en Afrika aan, maar het Midden-Oosten was nieuw voor hen. Even werd geopperd naar Jordanië te gaan, maar het werd dan Libanon, waar ook Syrische vluchtelingen in kampen verblijven. Dergelijke reis wordt heel grondig voorbereid, ook wat de veiligheidsmaatregelen betreft. De studenten die de artsen vergezelden waren derdejaarsstudenten geneeskunde.
De hele ploeg bestond uit 39 mensen, onder hen studenten, verpleegkundigen en dokters. Iedereen betaalde zijn vliegtuigticket. Met de groep ging ook veel medisch materiaal mee. De bedoeling was één week in Beiroet te verblijven en één week in de Bekaa-vallei aan de grens met Syrië.
Weinig voorzieningen
‘We leefden er tussen de lokale Libanese bevolking’, zegt Marnix Claeys. ‘Die heeft het erg zwaar om verder te kunnen functioneren. Het land glijdt af. De middenklasse verzeilt zienderogen in armoede. Een leerkracht verdient tachtig dollar per maand. Soms daagt de lesgever gewoon niet op. Een dokter verdient honderdvijftig dollar. Velen vertrekken als ze kunnen. In de banken kan je maximaal tweehonderd dollar per maand afhalen. Dat moet de exodus bemoeilijken. Elektriciteit is er vaak maar twee tot drie uur per dag.’
Claeys en zijn ploeg hadden duizend vijfhonderd brillen mee. Naast de consultaties waren er ook operaties. ‘Die brillen werden uitgedeeld nadat een optometrist de ogen van de mensen had gemeten. Al onze diensten werden gratis aangeboden. In de tweede week trokken we met een nieuwe groep artsen, een deel bleef één week, naar de Bekaa-vallei.’
‘De United Nations bereidden onze komst mee voor. We hielpen een halve dag de lokale bevolking en de andere halve dag de vluchtelingen. We deden ongeveer honderdvijftig tot tweehonderd oogconsultaties per dag. Als je weet dat een oogoperatie daar tussen de vijfhonderd en duizend euro kost, dan moeten we daar geen tekening bij maken. In totaal kwamen dagelijks vier- tot vijfhonderd mensen langs voor hulp allerhande.’
Makkelijk werken was het niet altijd. Niet alleen omdat er gebrek is aan voorzieningen. ‘De bevolking was niet onverdeeld gelukkig met onze hulp. Velen hadden daar een dubbel gevoel bij. Enerzijds was er dankbaarheid, anderzijds merkte je een grote verbittering. Onveilig hebben we ons nooit gevoeld. Wij houden ons als hulpverleners ver van geloof en politiek. In ons land is er soms een gedoe. In Libanon zijn er achttien gemeenschappen die met elkaar moeten dialogeren.’
Welvarende regio
Claeys noemt het bezoek aan het land een eyeopener. ‘We staan er te weinig bij stil dat we in een welvarende regio wonen. Dat we op elk moment de beschikking hebben over elektriciteit bijvoorbeeld. Libanon was indertijd ook een welvarend land. Onze bedoeling was Syrische vluchtelingen te helpen. Uiteindelijk hebben we evenveel Libanezen geholpen als vluchtelingen. De United Nations steunt de vluchtelingen financieel. In de hoop misschien dat ze ooit kunnen terugkeren.’
23.09.2022 – Op zondag 4 september vertrokken twaalf Kulak-geneeskundestudenten op medische missie naar Libanon, een project in samenwerking met vzw See & Smile. Ze gaven er medische hulp aan meer dan 3000 mensen. Een intense en leerrijke ervaring rijker keerden ze afgelopen weekend huiswaarts.
De medische missie is een jarenlange traditie op KU Leuven Kulak. Derde bachelorsstudenten geneeskunde krijgen na drie jaar studeren de kans om hun vergaarde kennis in praktijk toe te passen. De voorbije twee edities gooide de pandemie echter roet in het eten. Na een pauze van drie jaar kon nu eindelijk de veertiende medische missie plaatsvinden, onder begeleiding van em. prof. Geert Callewaert en prof. Heidi Declercq. Normaal gezien reizen de studenten af naar de Filipijnen, maar door de pandemie en onverwachte omstandigheden veranderde de bestemming initieel naar Gambia, vervolgens last minute naar Libanon. De eerste week verbleven de studenten in Beirut, de tweede week in de Bekavallei.
De medische missie gebeurde in samenwerking met de Kortrijkse vzw See & Smile, die humanitaire missies organiseert in onderontwikkelde regio’s in derdewereldlanden. De vrijwilligers van See & Smile reizen meerdere keren per jaar naar verschillende landen in Afrika en Azië. Maar liefst 24 vrijwilligers reisden mee met de twaalf geneeskundestudenten: oog-, tand-, huis- en kinderartsen, enkele verplegers en een opticien. Ze verleenden hulp aan de lokale Libanese bevolking en aan Syrische vluchtelingen.
De medische hulp verliep via drie groepen: het oogteam, tandteam en huisartsenteam. Op voorhand mochten de studenten twee hoofdteams kiezen waarin ze zouden werken. Naast observatie kregen de geneeskundestudenten de kans om zelf heel wat taken uitvoeren: oogmetingen, tanden extraheren, huisartsraadplegingen… Ze kregen de nodige verantwoordelijkheid, maar konden wel telkens rekenen op de begeleiding van de ervaren vrijwilligers van See & Smile.
Sixtine Tricquet, een van de twaalf geneeskundestudenten, blikt terug op een fantastische ervaring: “Ik denk dat geen enkele student teruggekeerd is als dezelfde persoon. In amper twee weken zijn we heel wat kennis, ervaringen en aanpassingsvermogen rijker. Maar het belangrijkste van al: de liefde voor het geneeskundevak is groter dan ooit.” Of de ervaring voor herhaling vatbaar is? “Voor deze missie schrikte de buitenlandse stage in de master me af. Drie maanden in het buitenland werken met onbekende artsen en nieuwe disciplines, dat kan niet makkelijk zijn. Maar deze medische missie heeft mijn ogen geopend. De kans bestaat dus dat ik de uitdaging wel aan ga”, vertelt Sixtine. En ze is niet de enige die er zo over denkt: “Terug in België stelde een student een vraag in onze groep wie in de toekomst nog eens op medische missie zou willen gaan. Ik denk dat alle Kulakstudenten dat bericht hebben geliket.”
Ik denk dat geen enkele student teruggekeerd is als dezelfde persoon. In amper twee weken zijn we heel wat kennis, ervaringen en aanpassingsvermogen rijker. Maar het belangrijkste van al: de liefde voor het geneeskundevak is groter dan ooit.
– Sixtine Tricquet, derde bachelorsstudent Geneeskunde aan KU Leuven Kulak
Op de laatste avond werd de groep ontvangen op de Belgische ambassade in Beiroet. Zo werd de medische missie in schoonheid afgesloten. De groep mag dan ook terecht trots zijn: in totaal werden meer dan 3000 mensen medisch geholpen. Een pluim aan alle studenten!
Meer lezen? Bekijk de blog die de studenten bijhielden.
De medische missie kadert binnen KU Leuven Engage, een gemeenschap die vrijwilligerswerk stimuleert onder studenten en staf.
Oogarts Marnix Claeys uit Kortrijk is terug uit Libanon. Hij vertoefde er met studenten geneeskunde van de Kortrijkse universiteit Kulak. Een drietal keer per jaar trekt hij naar andere oorden om mensen te helpen. Corona hield de hulpmissies tot dusver tegen. Nu was het de eerste keer dat de groep weer kon vertrekken. “Onze bedoeling was Syrische vluchtelingen te helpen. Uiteindelijk hebben we evenveel Libanezen geholpen als vluchtelingen.” – Kris VanheeMaandag 3 oktober 2022 om 18:30
Oogarts Claeys deed met de vzw See and Smile al de Filipijnen en Afrika aan, maar het Midden-Oosten was nieuw voor hen. Even werd geopperd naar Jordanië te gaan, maar het werd dan Libanon, waar ook Syrische vluchtelingen in kampen verblijven. Dergelijke reis wordt heel grondig voorbereid, ook wat de veiligheidsmaatregelen betreft. De studenten die de artsen vergezelden waren derdejaarsstudenten geneeskunde. (lees verder onder de foto)
De hele ploeg bestond uit 39 mensen, onder hen studenten, verpleegkundigen en dokters. Iedereen betaalde zijn vliegtuigticket. Met de groep ging ook veel medisch materiaal mee. De bedoeling was één week in Beiroet te verblijven en één week in de Bekaa-vallei aan de grens met Syrië. “We leefden er tussen de lokale Libanese bevolking”, zegt Marnix Claeys.
“Die heeft het erg zwaar om verder te kunnen functioneren. Het land glijdt af. De middenklasse verzeilt zienderogen in armoede. Een leerkracht verdient 80 dollar per maand. Soms daagt de lesgever gewoon niet op. Een dokter verdient 150 dollar. Velen vertrekken als ze kunnen. In de banken kan je maximaal 200 dollar per maand afhalen. Dat moet de exodus bemoeilijken. Elektriciteit is er vaak maar twee tot drie uur per dag.”
Claeys en zijn ploeg hadden 1.500 brillen mee. Naast de consultaties waren er ook operaties. “Die brillen werden uitgedeeld nadat een optometrist de ogen van de mensen had gemeten. Al onze diensten werden gratis aangeboden. In de tweede week trokken we met een nieuwe groep artsen, een deel bleef één week, naar de Bekaa-vallei.”
“De United Nations hadden onze komst mee voorbereid. We hielpen een halve dag de lokale bevolking en de andere halve dag de vluchtelingen. We deden ongeveer 150 tot 200 oogconsultaties per dag. Als je weet dat een oogoperatie daar tussen de 500 en 1.000 euro kost, dan moeten we daar geen tekening bij maken. In totaal kwamen dagelijks 400 tot 500 mensen langs voor hulp allerhande.”
Makkelijk werken was het niet altijd. Niet alleen omdat er gebrek is aan voorzieningen. “De bevolking was niet onverdeeld gelukkig met onze hulp. Velen hadden daar een dubbel gevoel bij. Enerzijds was er dankbaarheid, anderzijds merkte je een grote verbittering. Onveilig hebben we ons nooit gevoeld. Wij houden ons als hulpverleners ver van geloof en politiek. In ons land is er soms een gedoe. In Libanon zijn er achttien gemeenschappen die met elkaar moeten dialogeren.”
Claeys noemt het bezoek aan het land een eyeopener. “We staan er te weinig bij stil dat we in een welvarende regio wonen. Dat we op elk moment de beschikking hebben over elektriciteit bijvoorbeeld. Libanon was indertijd ook een welvarend land. Onze bedoeling was Syrische vluchtelingen te helpen. Uiteindelijk hebben we evenveel Libanezen geholpen als vluchtelingen. De United Nations steunt de vluchtelingen financieel. In de hoop misschien dat ze ooit kunnen terugkeren.”
Bron: Het Nieuwsblad
De tijd dat je bij de oogarts op consultatie kwam om enkel een bril voor te schrijven, ligt al enkele jaren achter ons. Waar de basisuitrusting van de oogarts vroeger bestond uit een spleetlamp en wat letters op de muur, zien we zowel op diagnostisch als op therapeutisch gebied een evolutie naar een hoogtechnologische praktijk. Een kort overzicht.
Het begint al als je de praktijk binnenkomt. Meestal word je ontvangen door een multidisciplinair team bestaande uit een secretariaat aangevuld met één of meerdere orthoptisten, optometristen en/of verpleegkundigen. Voordat de patiënt bij de oogarts zelf binnengaat, kunnen zij al meerdere voorbereidende technische metingen uit-voeren en eventueel zelf het netvlies en/of de oogzenuw evalueren door middel van hoog-technologische apparatuur. Deze gegevens worden doorgestuurd naar de server en automatisch samen met de anamnese opgeslagen in een modern softwarepakket. Wanneer de oogarts de patiënt uiteindelijk onderzoekt, beschikt hij reeds over heel wat gegevens op basis waarvan hij de juiste diagnose en behandeling kan voorstellen.
Deze opstelling optimaliseert de workflow, waardoor meer patiënten op een efficiëntere manier geholpen kunnen worden en wachttijden worden verkort. Bij de beroepsvereniging van oogartsen wensen we dat in de toekomst steeds meer oogartsenpraktijken met multidisciplinaire teams zullen werken om de wachttijden verder terug te dringen.
Zodra een probleem is vastgesteld, is meestal een verdere evaluatie van het oog noodzakelijk. En ook hier stellen we een razendsnelle evolutie van de diagnostische apparatuur vast. Waar vroeger een spleetlamp volstond, zien we nu een explosieve ontwikkeling in apparatuur die één specifiek onderdeel van het oog tot in het kleinste detail kan onderzoeken, tot een grootte van 1 micron.
Een overzicht:
• Het hoornvlies wordt door middel van tomografie onderzocht om afwijkingen zoals astigmatisme, ectasie en keratoconus reeds in een subklinisch stadium op te sporen.
• Speculaire microscopie geeft ons informatie over de dichtheid van de endotheelcellen die datzelfde hoornvlies helder moeten houden.
• De voorkamer wordt in 3D gereconstrueerd om structurele afwijkingen op te sporen die op hun beurt acuut of chronisch glaucoom kunnen verklaren.
• De resolutie van de klassieke echografie is dermate verbeterd dat opaciteiten in het vitreum, tumoren, tekenen van inflammatie of netvliesloslatingen beter kunnen worden beoordeeld.
• Echografie wordt tevens gebruikt om de aslengte van het oog te bepalen tot op een honderdste van een millimeter, wat bijvoorbeeld van belang is voor het bepalen van de juiste sterkte van de artificiële implantlens bij cataract- en/of refractiechirurgie.
• We eindigen ter hoogte van het netvlies, waar, naast de digitalisering van de fluo-angiografie, vooral de Optical Coherence Tomography (OCT) de evaluatie van het centrum van ons visueel systeem, namelijk de macula, sterk heeft vereenvoudigd en verbeterd. Waar vroeger enkel histologisch onderzoek ons meer informatie gaf, kunnen we nu alle lagen van de macula tot in het kleinste detail bekijken. Diagnose en behandeling van bijvoor-beeld erfelijke maculopathie, maculadegeneratie, diabetische retinopathie en vasculaire occlusies worden hierdoor nog doeltreffender.
Therapeutisch
Maar niet alleen op diagnostisch gebied zien we een (r)evolutie. Ook op therapeutisch ge-bied vinden grote veranderingen plaats. De apparatuur voor cataract en vitreoretinale chirurgie wordt steeds performanter, waardoor operatietijden korter worden. Ingrepen die vroeger uren duurden, algemene anesthesie vereisten en gevolgd werden door enkele dagen tot weken hospitalisatie, worden vervangen door chirurgie in dagkliniek, vaak al onder volledig topische lokale anesthesie, zonder dat er een prik nodig is om te verdoven. Dankzij de risicoloze druppelverdoving is het niet meer nodig de oogoperaties in het zie-kenhuis uit te voeren; we zijn minder ingrijpend dan een tandarts.
Standaard cataractchirurgie (de meest uitgevoerde ingreep wereldwijd) kan dus zowel binnen als buiten het ziekenhuis worden gepland. Dit vermindert de druk op de zie-kenhuizen, kan een enorme besparing voor de sociale zekerheid opleveren en verhoogt het comfort voor de patiënt door hem de keuze te geven om de ingreep binnen of buiten het ziekenhuis te ondergaan. Brillen en contactlenzen worden vervangen door laserbehandelingen, implantatie van correctieve lenzen in de voorkamer en vervanging van de natuurlijke lens door een multifocale implantlens. Evoluties die enkele jaren geleden ondenkbaar zouden zijn geweest.
Kanttekening hierbij is echter dat ondanks de duidelijke voordelen van al deze ontwikkelingen (verhoogde efficiëntie, verhoogde workflow, kortere wachttijden, verbeterde diagnose en therapie enz.), het Riziv (nog) niet volgt met een correcte financiering. Mee evo-lueren met de nieuwe technologieën is een deontologische plicht voor elke arts, ook voor de oogarts. Om gelijke tred te houden met al deze evoluties, kan een modern uitgeruste oogartsenpraktijk niet of moeilijk functio-neren met de huidige Riziv-tarieven, waardoor het percentage van gedeconventioneerde oogartsen terecht hoog ligt. We hopen dat er bij de herziening van de Riziv-nomenclatuur in de nabije toekomst geluisterd wordt en de patiënt een betere terugbetaling krijgt voor oogzorg.
Dr. Stefaan Reynders
Voorzitter Belgische Beroepsvereniging van Oogheelkundigen (BBO)
Dr. Marnix Claeys
Secretaris-Generaal BBO, Voorzitter Oogartsensyndicaat SOOS
Bron: https://www.despecialist.eu/
Erik Van Looy laat kunstlenzen steken: hoe duur is zo’n operatie? Zijn er risico’s? En moet je dan echt nooit meer bril dragen?
Regisseur/presentator Erik Van Looy heeft kunstlenzen laten steken en moet daarom nooit meer een bril dragen. “Steeds meer mensen doen dat, maar niet iedereen komt ervoor in aanmerking”, zegt dokter Marnix Claeys, oogarts en voorzitter van het Oogartsensyndicaat. Hij beantwoordt al onze vragen over kunstlenzen. Paul Demeyer Donderdag 11 augustus 2022 om 17:21 |
Wat is zo’n kunstlens en hoe verloopt de operatie? “Met verouderen verslijten onze ooglenzen. Vanaf de leeftijd van 45 jaar loopt de wisselwerking tussen ver en dicht zicht bij de meeste mensen niet meer zo vlot. Vooral ons dicht zicht gaat in eerste instantie achteruit, bij velen volgt daarna ook het ver zicht. Om aan die ongemakken te verhelpen, kan je natuurlijk een bril kopen. Maar sinds de jaren tachtig zijn er ook implantaatlenzen. Eerst waren die er enkel voor ver zichtt, maar later ook voor dicht zicht, de zogenaamde bifocale lens”, aldus Marnix Claeys. Sinds kort is er de trifocale lens – trouwens een Belgische uitvinding van het Luikse Physiol – die ook het intermediaire zicht regelt. “Die nieuwe lens wordt nu steeds vaker ingeplant. Dan maken we twee gaatjes van 1 en 2 mm ter hoogte van de overgang van het witte en gekleurde deel van het oog. We verwijderen via die kleine openingen eerst de oude lens en brengen dan de – opgerolde – nieuwe lens in. Bijna altijd doen we dat voor de twee ogen, met meestal een dag tussen. Al meteen na de ingreep kan de patiënt veel scherper zien, en dat verbetert de weken nadien alleen maar omdat onze hersenen steeds beter afgesteld raken op de nieuwe lenzen.” Komt iedereen in aanmerking voor deze ingreep? “Neen. Voor we aan de ingreep beginnen, doen we een zeer grondige screening. Die kan tot anderhalf uur duren. Dan gaan we vooral de staat van de andere oogonderdelen na. |
Is er niets mis met het netvlies? In welke staat is het hoornvlies? Ik vergelijk het even met een oud fototoestel. Daar heeft het weinig zin de lens te vervangen wanneer de achterliggende film beschadigd is”, legt Claeys uit. Zijn er risico’s verbonden aan de ingreep? |
“Geen enkele ingreep is zonder risico’s. Al slagen we er steeds beter in de risico’s voor deze ingreep steeds te verminderen. Vroeger was er een besmettingsgevaar van 1 op 600. Vandaag maar één op drieduizend, ook al doordat we nu na de ingreep antibiotica in het oog brengen. Tijdens de ingreep kan er ook iets fout gaan. Maar dat risico is fel verminderd dank zij de laser en de robot.” Hoeveel kost het? Het hangt ervan af hoe de ingreep gebeurt. Doet de oogchirurg het zonder gebruik van robot of laser, dan komt het neer op 1.900 euro. Met laser en robot gaat het naar de 3.500 euro per oog. Dus ja, het is duur, maar ik geef mensen altijd mee: denk eens hoe diep je in de buidel tast voor opties wanneer je een nieuwe wagen koopt. Dit gaat over jouw ogen. En vergeet ook niet: brillen kosten ook geld en blijven geld kosten. Kunstlenzen zijn een |
eenmalige investering.” Komt het RIZIV tussen? “Neen. Een bril dragen is geen ziekte of geen invaliditeit. Dus komt het RIZIV daar niet in tussen. Daar heb ik absoluut geen probleem mee, er zijn andere prioriteiten voor het RIZIV. Toch zijn er ziekenfondsen die voor een paar honderd euro tussenkomen.” Moet je nadien echt nooit meer een bril dragen? “Wanneer je medisch goedgekeurd bent voor de ingreep – dus als er geen andere gebreken aan jouw oog zijn gevonden – dan ben je in principe levenslang goed met de lenzen. Tenzij je nadien een trombose krijgt en die ook je oog aantast. Of je als diabetes krijgt die het oog aantast. Dan zal de werking van de nieuwe lens niet meer de perfectie van voordien halen. Maar je zal daarom nog niet meteen weer een bril moeten dragen. |
Clear lens extractions
Dat we ons moeten insmeren met zonnecrème bij zonnig weer is ondertussen geen verrassing meer. Maar waar veel mensen nog niet van op de hoogte zijn, is het belang van een zonnebril. Want ook je ogen kunnen beschadigd raken door de zon. Oogarts Marnix Claeys legt uit bij ‘De Madammen’.
het belang van een zonnebril
“Overmatige UV-blootstelling is schadelijk voor de ogen en heel weinig mensen zijn zich daar van bewust. Die blootstelling kan verschillende oogziekten veroorzaken zoals verbranding op het netvlies, cataract, maculadegeneratie, een litteken op het hoornvlies… Het ene probleem al wat erger dan het andere, maar in geen enkel geval goed voor de ogen.”
een kwalitatieve zonnebril is niet per se duurder.
— oogarts marnix claeys, 29 juni 2022
een goede zonnebril
“Het is niet zo dat een dure zonnebril sowieso kwalitatiever is dan een goedkope. De prijs is niet zo van belang, zolang de juiste specificaties op de bril staan is het genoeg. Dat wil zeggen dat de zonnebril 100% UV-bescherming geeft en wordt aangeduid met 100% UV of UV400. Ook de CE-markering gevolgd door een cijfer van nul tot vier is belangrijk. Dit getal geeft de bescherming tegen verblinding weer. Een bescherming van nul betekent tot 20 procent lichtabsorptie en een bescherming van vier staat voor 92 tot 97 procent absorptie.”
kan een krasje kwaad?
“Ik kan niet zeggen om de hoeveel jaar je een nieuwe zonnebril moet kopen, want dat hangt vooral af van hoe je ermee omgaat. Als je de bril overal laat slingeren en niet in een zakje of doosje steekt, zullen er sneller krasjes op de glazen komen. Een krasje is geen ramp, maar bij meerdere beschadigingen raad ik toch aan een nieuwe bril te kopen. De Uv-filter is bij meerdere krasjes op veel plaatsen in het glas weg waardoor de bril minder bescherming biedt.”
let op met krasjes in je glazen.
— oogarts marnix claeys, 29 juni 2022
is een hoofddeksel genoeg?
“Een pet of hoed zijn altijd goed en beschermen je ogen al in grote maten. Toch is een zonnebril bij zonnig weer ook aangeraden omdat er soms indirecte stralen aanwezig zijn. UV-stralen kunnen bovendien ook van beneden komen, denk maar aan de zee of skipiste. Dus ook al draag je een hoofddeksel, een zonnebril is altijd aan te raden.”
Bron: Radio 2 2022
Vallen kan een nadelig gevolg hebben op fysiek, psychosociaal en financieel vlak. Gelukkig kan je het risico op vallen eenvoudig verkleinen door de onderliggende risicofactoren aan te pakken.
Eén van deze valrisicofactoren is een slecht zicht. Bij het ouder worden, gaat het zicht vaak achteruit. Problemen zoals een verminderde gezichtsscherpte, diepteperceptie en contrastgevoeligheid vergroten het risico op vallen. Daarnaast dragen elementen zoals slecht gebruik of onderhoud van een bril of onvoldoende verlichting in en rond de woning ook bij aan het valrisico. Het is daarom belangrijk om regelmatig je zicht te laten evalueren door je oogarts en zo zorg te dragen voor je ogen.
Deze checklist is een hulpmiddel voor het opsporen van eventuele afwijkingen van je zicht die het risico op vallen kunnen verhogen. Evalueer onderstaande stellingen door de bijhorende opdrachten uit te voeren. Vink vervolgens het vakje aan dat het meeste aansluit bij jouw ervaring (ja of neen).
Deze checklist is ontwikkeld door het Expertisecentrum Val- en fractuurpreventie Vlaanderen in samenwerking met SOOS, Oogartsensyndicaat.
Download hieronder de checklist ‘Haal je beste zicht boven’.
We zitten steeds vaker aan schermen gekluisterd, en dat doet onze ogen geen goed. Maar er is een simpele truc om je ogen te helpen. Zo is er de 20 20 2-regel die je op elk moment kan toepassen. Oogarts Marnix Claeys legt bij Anja Daems in ‘De Madammen’ uit hoe het werkt.
“Het gaat minder goed met de ogen van kinderen. De laatste twee, drie jaar zien we een duidelijke evolutie”, zegt oogarts Marnix Claeys. “In Aziatische landen zien we de trend al langer. Door de coronacrisis zitten we ook meer achter ons scherm en dat heeft hier natuurlijk invloed op gehad.”
“Wanneer we naar een scherm kijken, zijn er een aantal factoren die iets stimuleren in ons oog”, legt Marnix Claeys uit. “Onze ogen gaan beginnen verlengen. Hoe langer je oog wordt, hoe meer bijziend je wordt. Ze noemen dat opticafysica, waarbij de straal toekomt op één punt, maar dat punt blijft vast. Als de plaats waarop de straal terechtkomt, het scherm, meer en meer naar achter gaat, word je meer en meer bijziend. Alles wat verder van jou ligt, wordt zo waziger.”
“Hoe kleiner het scherm, hoe meer dat je bijziendheid gaat stimuleren. Kleine schermen zijn een veel groter belasting voor onze ogen. Een tablet of een klassiek computerscherm zijn al iets beter.”
Voor kinderen is het heel belangrijk om voldoende buiten te zijn en te gaan ravottenOogarts Marnix Claeys
“Jonge kinderen zijn meer kwetsbaar. Als volwassene begint je oog te stabiliseren, maar een kinderoog is meer elastisch en kan veel meer uitrekken. Voor kinderen is het dus heel belangrijk om voldoende buiten te zijn en te gaan ravotten.”
“Na twintig minuten kijken op een beeldscherm, moet je minstens 20 seconden in de verte kijken”, legt Marnix Claeys uit. “Zo verminder je de stimulus voor bijziendheid. De laatste twee staat voor twee uur. Na twee uur is het eigenlijk ‘speeltijd’ zowel voor kinderen als volwassenen. Even naar buitengaan en niet beginnen tokkelen op je gsm want dan heeft het natuurlijk geen zin.”
In Japan is 75 procent van de kinderen voor zijn twaalfde al bijziendOogarts Marnix Claeys
“In bepaalde drukke straten in Japan zijn er stroken aangelegd waar je kan wandelen en terwijl op je gsm kan zitten. Daar wordt nu in Zuidoost-Azië wel stevig de rem opgezet, want dat is er nu wel over.” De cijfers bij jonge kinderen zijn er best verontrustend. “In Japan is 75 procent van de kinderen voor zijn twaalfde al bijziend en 95 procent tegen zijn achttiende. Dat wordt echt al een gezondheidsprobleem. Heb je min zes, min acht of min tien bijziendheid, dan kan je op vroege leeftijd te maken krijgen met cataract of kan je netvlies afscheuren. Daarom is het heel belangrijk om het af te remmen bij jonge kinderen.”
“Je levensstijl is heel belangrijk. Niet te veel op een schermpje zitten en voldoende buitengaan. Vaak als je ouders brillen, kan je het bij deze kinderen niet voorkomen. We kunnen kinderen wel druppeltjes geven om de bijziendheid af te remmen. Voor deze medicatie te krijgen moet je naar de oogarts. Loop niet naar de opticien als je kind niet goed ziet, maar ga echt naar de oogarts.’
“Als je dichtbij grotere schermen gaat zitten, ga je de bijziendheid overstimuleren”, zegt Marnix Claeys. “Als je op vijf meter zit van een tweemeter scherm is er geen probleem, maar op twee meter moet je dat natuurlijk niet doen. Het is ook zo: hoe kleiner het scherm, hoe schadelijker voor je ogen. Een goede afstand bewaren is erg belangrijk.”
Bron: De Madammen 2022
Geachte patiënt,
Bedankt om bij voorkeur uw afspraak online te maken hier op onze pagina.
Heeft u vragen? Aarzel niet ons bij voorkeur te contacteren per mail: info@oogheelkunde.be
of via deze link: http://www.oogheelkunde.be/contact/